Heey allemaal,

Zoals de naam van dit verhaal zegt... ik ben nog steeds in leven hoor! Ik heb een tijdje niet meer geschreven maar dat betekend niet dat ik ook niks heb gedaan.

De afgelopen weken heb ik genoten van de (laatste?!) zomerdagen. Het begint hier nu al kouder te worden...bah echt herfst weer!

Vorig weekend ben ik samen met Ulrika en haar stiefbroer naar Rangitoto geweest. Dit is een oude vulkaan dat nu een soort natuurgebied is. Je kunt hier maar de top lopen en dan heb je een waanzinnig uitzicht! Het was geen makkelijke wandeling maar zeker wel de moeite waard! ook zijn we door oude lavagrotten gelopen. Dat was donker!! Gelukkig hadden we een zaklamp op onze telefoon zodat we nog konden zien waar we liepen! haha.

De kinderen hebben net 2 weken schoolvakantie gehad en starten maandag weer op school/kindy. Nog maar 1,5 week kindy voor Daniel en dan gaat hij al naar school! Ik ben heel benieuwd hoe hij het gaat vinden, zijn wendagen gingen erg goed en hij had het reuze naar zijn zin.

Verder is er in de afgelopen weken niet heel veel gebeurd. Het enige wat iedere dag gebeurd is dat mijn afscheid bij het gezin steeds dichterbij komt! Over 3 maanden zie ik Tineke al! Dat betekend dat ik nu dus al 7,5 maanden bij het gezin ben! De tijd gaat zo onwijs snel!! nog even en de winter begint hier al!
Ze zeggen toch altijd... "De tijd gaat snel als je het naar je zin hebt". Dat klopt dus echt... Het gaat zo ontzettend snel en ik heb het nog zoo naar mijn zin hier bij het gezin en in Nieuw-Zeeland!

Ik laat snel nog een keer wat van me horen!

Liefs,

Jacintha